Άρτεμις Χριστινάκη
Πανεπιστήμιο του Manchester
Το άρθρο επιχειρεί τη σκιαγράφηση του ψυχοπολιτικού ρόλου του τραύματος στην «προσφυγική κρίση». Μέσω της αμφισβήτησης της ίδιας της έννοιας της «προσφυγικής κρίσης», διερευνάται συνοπτικά ο τρόπος με τον οποίο εργαζόμενοι όπως ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί αλλά και εκπαιδευτικοί επεμβαίνουν ψυχοκοινωνικά σε χώρους «φιλοξενίας» (ξενοδοχεία, διαμερίσματα και camps) και διαπραγματεύονται τις a priori τραυματισμένες προσφυγικές φιγούρες. Καθώς το τραύμα προσεγγίζεται από την κυρίαρχη ψυχολογία μέσα από την έννοια της Διαταραχής Μετατραυματικού Στρες (στο εξής ΔΜΣ), το άρθρο επιχειρεί μια πολιτική και κριτική αναθεώρηση της έννοιας του τραύματος, καταλήγοντας σε μια πολιτική αντιπρόταση του τρόπου ανάγνωσης και προσέγγισης του τραυματικού γεγονότος, όπως την ανέδειξε ο Gregory Bistoen χρησιμοποιώντας τη θεωρία του συμβάντος του Αλαίν Μπαντιού [Alain Badiou].
Comments